پاپ آرت یا هنر پاپ جنبشی هنری ست که در دهه ۱۹۵۰ ظهور کرد و در دهه ۱۹۶۰ در آمریکا و بریتانیا شکوفا شد که مشخصه اصلی آن الهام گرفتن از منابعی در فرهنگ عامه و تجاری ست. فرهنگ‌ها و کشورهای مختلف در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۷۰ به این جنبش افزودند.
هنر پاپ که در اواسط دهه ۱۹۵۰ در بریتانیا و اواخر این دهه در آمریکا ظهور کرد، به عنوان طغیانی علیه رویکردهای مسلط به هنر و فرهنگ و دیدگاه‌های سنتی در مورد آنچه «هنر باید باشد» آغاز شد. هنرمندان جوان احساس می‌کردند آنچه در مدارس هنر به آنها آموزش داده می‌شود یا آنچه در موزه‌ها می‌بینند ربطی به زندگی آنها یا چیزهایی که هر روز در اطراف خود می‌بینند ندارند. در عوض این هنرمندان به منابعی مانند فیلم‌های هالیوود، تبلیغات، بسته‌بندی محصولات، موسیقی پاپ و کتاب‌های کمیک به عنوان مراجع تصویری خود روی آوردند.
در سال ۱۹۵۷، ریچارد همیلتون۱، «ویژگی‌های پاپ آرت» را در نامه‌ای به دوستان معمارش پیتر و آلیسون اسمیتسون۲ به شرح زیر فهرست کرد: پرطرفدار (طراحی شده برای مخاطبان انبوه)، گذرا (راه حل کوتاه مدت)، مصرفی (براحتی قابل فراموش شدن یا نادیده گرفتن)، کم هزینه، تولید انبوه، جوان (با جامعه هدف جوانان)، شوخ، سکسی، جذاب، پر زرق و برق، تجاری.
تفاوت‌های پاپ آرت در بریتانیا و آمریکا
اگرچه هنر پاپ در بریتانیا و آمریکا از دست‌مایه‌های موضوعیِ مشابهی الهام می‌گیرند اما پاپ بریتانیایی اغلب متمایز از پاپ آمریکایی دیده می‌شود. پاپ آرت اولیه در بریتانیا عمدتا از فرهنگ عامه آمریکایی که از راه دور مشاهده می‌‌شد تغذیه می‌کرد حال آنکه هنرمندان آمریکایی از آنچه می‌دیدند و زندگی در آن فرهنگ را تجربه می‌کردند (از تجربه زیسته‌ی خود) الهام می‌گرفتند.
در ایالات متحده، سبک پاپ بازگشت به هنر بازنمایانه۳ (هنری که جهان بصری را به شیوه‌ای قابل تشخیص به تصویر می‌کشید) و استفاده از لبه‌های واضح و فرم‌های متمایز پس از فقدان نقاشانه‌ی این موارد (وضوح و تمایز) در اکسپرسیونیسم انتزاعی بود. هنرمندان پاپ همچنین با استفاده کردن از تصاویر غیرشخصی و پیش پا افتاده می‌خواستند از تاکید بر احساسات و نمادگرایی شخصی که مشخصه اکسپرسیونیسم انتزاعی ست، دور شوند.
این جنبش در بریتانیا رویکردی به مراتب آکادمیک‌تر داشت و در حالی که از کنایه و تقلید استفاده می‌کرد، بیشتر بر آنچه که تصاویر عامه‌پسند آمریکایی نشان می‌دادند و قدرت آنها در دستکاری سبک زندگی مردم تمرکز داشت. گروهی هنری با عنوان «گروه مستقل۴» در دهه ۱۹۵۰، به عنوان پیشرو جنبش پاپ آرت بریتانیا در نظر گرفته می‌شود.
۱- Richard Hamilton
۲- Peter and Alison Smithson
۳- representational art
۴- The Independent Group (IG)
