زین دوهزاران من و ما ای عجبا من چه منم گوش بنه عربده را دست منه بر دهنم / نویسنده: مونس محمودی
کالبد و کلمات مترادف آن عامل تعیین هویت،جنسیت و دلیلی برای تفکیک پذیری هستند. از میان موجودات زنده کالبد آدمیان مأمنی برای سلطه است. وبه طور ویژه کالبد زنانه کالبدی است در تصرف. چه از لحاظ بیولوژیک چه از نظر اجتماعی و فرهنگی. زینب موحد از جمله زنان نقاشی است که نقاشی برایشان ابزاری برای بیان دغدغه های زنانه و سلاحی فردی برای مبارزه با مسائلی است که آن را مانعی برای زیست زنانه می دانند.
زن های آثار موحد در وضعیتی گرفتار آمده اند. گاه اسیر محیط زیست خود مثل خانه و کاشانه و خیابان و گاه اسیر مسائل بیولوژیک و یا گرفتار وضعیتی ذهنی و درونی اند، که همه مانعی برای ابراز هویت مستقل و مانع آشکارشدگی به حساب می آیند.
موحد با تاکید بر تک پرسوناژهای خود که در پوزیشن ها (حالت)ی مختلف قرار می گیرند و اغلب آنها اتوپورتره ها و فیگورهای خودش است علاوه بر اینکه با سطوح تخت رنگی کمپوزسیون هایی با ویژگی های دکوراتیو و تزئینی می سازد که جذابیت بصری برای بیننده دارند پیامی اجتماعی و احساسی را فریاد می زند و با تاکیدی نارسیس وار بر این تک پرسوناژها در صدد بازیابی هویت مستقل آنها یا به قول معروف ابراز وجودشان بر گستره بوم است. همانطور که مجموعه اخیر روایت او در ستایش زنانگی و بازیابی هویت زنانه و میل به آشکارگی است.
فیگورها با قرار گرفتن در حالتی پشت به بیننده با چهره هایی ناپیدا و پوشیده شده با مو، تور،برگ و گیاه وسایر عناصری که اومتعلق به دنیای زنانه می داند تنها و در خود مانده اند و ما با هویتی آشکار، با چهره هایی عیان که به راحتی بتوان در آن نگاه کرد مواجه نمی شویم .زنان نقاشی های او به مخاطب نگاه نمی کنند و این گریز از مواجهه آنها را محصور در خیال می کند . نگاهی که خیره به افقی ناپیداست و یا گم شده در خطوط روزنامه و یا..
در آثار او آنچه دیده می شود غیاب مردانگی است و غیاب زندگی جمعی و اجتماع و تنها معادل هایی که می توان برای آن یافت عناصری کنایی هستند که این خلوت را تهدید یا خود را به آن تحمیل می کند . چیزی شبیه دسته کلاغان یا مهره های شطرنج ویا روزنامه…
زنان او تنها هستند و غرق در خویش و در فکر رستن از حصار. و نقاش شیفته ی سرودن از هر آن چیزی است که زیبایی شناسی جنسیتی زنانه دارد .زنانگی در آثار او توام با زشت نمایی و درد یا دفرماسیون و یا در تقابل با چیزی نیست. او همه چیز را دقیق و شسته رفته ترسیم می کند و عناصر را در جایی که همیشه عادت به دیدنشان داریم به کار می برد و اینگونه شاید کمی دچار کلیشه سازی جنسیتی هم می شود .عناصری مثل تور،گل و گیا و ….
در مجموعه ی اخیر، موحد با تکنیک رنگ روغن روی بوم با دقت و ظرافت تکنیکی بیشتری تک فیگورهایش را در وضعیت های مختلف در فضایی نامعلوم در ترکیب با سایه هایشان ترسیم می کند .سایه هایی که علاوه بر بار معناییشان نقش مهمی در تکمیل ساختار تصویر دارند. تصاویری که با خصلت های بازنمایانه در بستری از سطوح تخت و دو بعدی توجه مخاطب را به خود جلب می کنند.
گالری ثالث | به نشانی خیابان کریمخان، بین خیابان ایرانشهر و ماهشهر، پلاک 148 | شماره تماس: 88325276-021 | ساعات بازدید: شنبه تا پنج‌شنبه (10 الی 21) – جمعه‌ها (16 الی 22) ›› اطلاعات بیشتر
