بازمانده روز

گالری هپتا از روز جمعه، بیست‌وهشتم مهر میزبان نمایشگاهی ست با عنوان «بازمانده روز»؛ نمایشگاهی از نقاشی‌های زهرا امیریگانه که تا دهم آبان ادامه خواهد داشت. درباره نمایشگاه بازمانده روز آمده است: “بازمانده روز روایت تجسمی کرانه‌ای آمیخته با ‌زوال در قلب بندرانزلی است. با رودخانه‌ای که دیگر فقط انعکاسی از شهر و حاشیانه‌نشینان خویش است در شب. نقاش با انتخاب جسورانه‌‌ی شب به جای روز، از فضای ذهنی ما آشنایی‌زدایی کرده و با رنگ‌های خاکستری و سربی، نورهای اثیری، و سایه‌های گنگ و خیال‌انگیز، شهری لغزان در میان مرئی و نامرئی ساخته است. این مجموعه، در ادامه‌ی رویکرد نوین هنرمندان ایرانی به مناظر شهری، این بار اتمسفری غریب و فضایی دیده نشده را به تجربه تجسمی ما اضافه می‌کند.”

[su_expand more_text=”بیشتر بخوانید” height=”140″ hide_less=”yes” text_color=”#505050″ link_color=”#3f394e” link_align=”right”]در من شهرى است كه سقوط می‌کند آن هنگام که من در شهرم سقوط کرده‌ام. فضای خاکستری رنگ‌ها، تخت و یک ضرب بودن قلم‌مو، انعکاس باژگونۀ شهر در آب، تسلسل نماهای هم‌شکل، تکرار، تکرار، روزمرگی. مرز بین ساختمان‌ها و رود، بین واقعیت صلب سیمان و آجر و حلبی با خیال‌انگیزی تصویر باژگونه‌شان در رود، بین بود و نمود، بین شهری که در من است و شهری که بیرون تن من فرو ریخته است. منظر شهری منتخب من ابژه‌ای است از نگاه مسخ شدۀ سوژه‌ای که ویرانی و تناقض، آرمان‌های وی را درربوده است. «بازماندۀ روز» تنها روایت نیست؛ روايت است و شكايت. شكايت از زبان بازمانده‌هایی است که در کافه‌های بی‌دوام تمرین روز می‌کنند. آن هم در شب که حالتی از وقت است که مردمک‌های چشم بازتر است و لذت کشف را دو چندان کرده است. در حضور این مانده‌ها لحظه‌ای است که من در مرز بین بود و نبود ام؛ جایی که روایت شهر تنم با شهر بیرون یکی می‌شود. اما آنجا که من و شهرم یک لحظه به هم آنقدر نزدیک می‌شویم که یکی شویم درگیری و اصرار بر سر فرم است. این فرم است که در نهایت امضای ما می‌شود و بی‌شک نقطۀ عزیمت‌مان.
› زهرا امیریگانه | بیانیه نمایشگاه بازمانده روز[/su_expand]

_______________________
[icon name=”file-text-o” class=”” unprefixed_class=””] مشاهده کاتالوگ نمایشگاه