رشت؛ بازآرایی

گالری هپتا از روز جمعه ۱۷ آذر میزبان نمایشگاهی ست از چیدمان و مجموعه عکس‌های سعیده افروخته با عنوان «رشت؛ بازآرایی». سعیده افروخته منظر شهر زادگاهش «رشت» را با نگاهی متفاوت و انتزاعی ثبت کرده است. حذف نگاه معمول به شهر و دیدن آنچه در مرحله اول از شهر به چشم نمی‌آید، رویکردی است که سعیده افروخته در عکس‌هایش به‌کار گرفته است. علاوه بر این چیدمان چندرسانه‌ای با پخش ویدئوآرت و بازسازی صدا و نورهای شهری، گویی تکرار تکه‌ای از شهر رشت در گالری است. افروخته درباره عکس‌هایش چنین می‌گوید:

[su_expand more_text=”بیشتر بخوانید” height=”140″ hide_less=”yes” text_color=”#505050″ link_color=”#3f394e” link_align=”right”]این عکس‌ها حاصل سه سال پرسه زدن‌های عکاسانه است در خیابان های رشت، سال‌هایی که در خرمشهر و کیش زندگی می‌کردم و در آمد و رفت‌های فصلی، شهر را گویی از پشت شیشه‌ای اشک‌ریز می‌دیدم. باران‌ریز. در تضاد قحطی باران و افق یک دست سپید آفتاب جنوب با ابرهای کبود و رنگ خاکستری شهر، حائلی به میان می‌آمد تا همه چیز از آنچه که هست، رویاگون‌تر و هذیانی‌تر باشد.
فاصله، آدم را با رویا هم‌آغوش می‌کند و تو در هر بازگشت باران را و آبی شیشه‌ها را و شفافیت‌ها را شبیه همان خواب‌ها و رویاهایی که در هجرت، در تبعید، یا در سفر می‌بینی توی شهر جستجو می‌کنی. چشم تو، همسو با غیاب ایام، نه بازتاب همه‌ی شهر که خیره به سطوحی در‌هم و حجم‌هایی دفرمه است. خیره به مرز‌هایی درهم فرورفته، با نورهایی که از درون سطحی تو را نشانه می‌روند، و همه چیز را بر وارونگی نسبت‌ها بنا می‌کنند؛ از شکاف یخچال‌های شهری، شیروانی‌های سرخ‌رنگ را مکرر دیدن، نئون‌های شب را در آسفالت خیس به بازی گرفتن. و در دل درختی رو به کلیسای مسروپ مقدس، پیانوی ساز فروشی را ناگهان یافتن. انعکاس نور در شیشه‌ها و بازخوانی وارونه‌ی جهانی که اعتبارش را از رویاهایت می گیرد.[/su_expand]

نمایش آثار سعیده افروخته تا بیست‌ونهم آذر در گالری هپتا ادامه خواهد داشت. موضوع شهر و منظر شهری از موضوعاتی است که گالری هپتا با برپایی نمایشگاه‌های مختلف آن را دنبال می‌کند. پیش از این نیز نمایشگاه‌هایی با موضوع منظر شهری در گالری هپتا برقرار شده است؛ به‌عنوان مثال می‌‌توان به نمایشگاه عکس«منظر» و نقاشی «بازمانده روز» در هپتا اشاره کرد. در بخشی از استیمنت نمایشگاه «رشت؛ بازآرایی» آمده است:

[su_expand more_text=”بیشتر بخوانید” height=”140″ hide_less=”yes” text_color=”#505050″ link_color=”#3f394e” link_align=”right”]طبیعت تقلید هنر است | اسکار وایلد
تصویر در یک ارتباط هندسی با جهان خارج می‌تواند ماهیت ذهنی خویش را ادامه بدهد. آنگاه جهان خارج هم، مولودی از آن می شود. آنچه اسکار وایلد گفته است برگردانی از این حضور است. من در نزدیک شدن‌م به شهر، آن را حذف می کنم. حذف واقعیت شهر، حذف معنای آن نیست. نگاه خیره با جستجو بر روی شیشه ها، سطوح شفاف، یخچال های شهری، سطوح آلمینییومی، آبراهها و گودال های شفاف، در غلظتی که از واسطه‌ها می گیرد، در خصلتی که نور را بسان بستری گسترده و پانورامیک وار- که گویی قلمرویی ست برای دیدنی نامتناهی و بی تار و پود، آن هنگام که با خاموش ماندن، با میدان دادن به سکوت برای قطع صداهای زائد، چشم را به مراقبه بر تکه‌های فراپاشیده ی شهر دعوت میکند- آن را گم می کند، از دست میدهد و گویی دیگر تعلقی به شهر ندارد. عادت چشم، ندیدن می شود. در محاق و پرانتز رها کردن همه چیز و به ضرباهنگ صداهای توی سر، به ‌‌‌بی‌زمانی وقایع پشت سر، به حرکتهای دورانی یا مرقع‌گون رنگها در مردمک چشم پیش‌رفتن، و خواستی احترام آمیز از فرم، که آن همه غیاب، کمی شبیه رویاها، کمی شبیه ادبیات باشد. شهر گویی تصنیفی است چندزبانی، با واریاسیون ها و تغییرات مدام سوژه‌ها، که با قرار گرفتن در افق های گوناگون از رنگ و نور، زمان خطی خود را به هم می‌زنند و گویی به سرنوشتی دیگر دچار می شوند.[/su_expand]

____________________________
[icon name=”file-text-o” class=”” unprefixed_class=””] مشاهده کاتالوگ نمایشگاه «رشت؛ بازآرایی»

گالری هپتا | به نشانی تهران، خیابان کریمخان، خیابان ایرانشهر، بن‌بست نیکو‌شهر، شماره 3، طبقه همکف | شماره تماس: 88309940-021 | ساعات بازدید: همه روزه 16-20 ›› اطلاعات بیشتر