گالری هما این روزها میزبان نمایشگاهی ست از نقاشیهای ارسیا مقدم با عنوان «اردشیر و سیندرلا». ارسیا مقدم متولد ۱۳۵۱ در تهران است و از نمایشگاههای پیشین او در گالری هما می‌توان به هالیوود ارسیایی (1395) و شیر صورتی و مونالیزایش (1394) اشاره کرد. ارسیا مقدم در مقدمه‌ی نمایشگاه اردشیر و سیندرلا می‌نویسد:
[su_expand more_text=”بیشتر بخوانید” height=”140″ hide_less=”yes” text_color=”#505050″ link_color=”#3f394e” link_align=”right”]من سری کار نیستم و اسم گذاری صرفا برای اینست که هربار یکی از دغدغه‌های فکریم را مطرح کنم. اگر اسامی نمایشگاههای مرا عوض – بدل کنید هیچ اتفاقی نمی‌افتد…. قهرمانهای قصه‌ها و نقاشیهای من همگی فیلسوفند ولی مکتب زده و فلسفه زده نیستند. یعنی هیچ مکتب و فلسفه‌ای مغزشان را قاطی پاطی نکرده. اما سوال اینست که آیا مگر ممکن است که هیچ حیوانی در مسیر تکامل و متمدن شدن دچار قضیه‌های مختلف نشود ؟ حیوان ناگزیر است که از قضیه‌های مختلف عبور کند تا به تکامل برسد ولی آیا عمر و امکانات کره زمین آنقدر هست که حتی یک نوع از حیوان در آن به تکامل و صلح برسد ؟… من به‌این دلخوشم که شاید موجودات – حتی موجودات بدکار – پس از مرگ به آگاهی خاصی برسند. بنابراین با توجه به‌این فرض می‌توان اینگونه نتیجه گرفت که حتی تموچین هم به نوعی آگاهی رسیده ! گرچه در آنجا معیار زمان با اینجا فرق می‌کند اما شاید بدکاران به گونه‌ای به میزان آه موجودات ستم دیده کفاره پس بدهند – هر چند که به آگاهی نسبی‌هم رسیده باشند. یکطرف قضیه هم اینست که شاید آنان مثل نقاطی بی‌ارزش و ناآگاه در دالانهای پوچ و بی‌انتهای ذهن و تنهایی خود گم و حیران شوند و وحشتی وصف ناپذیر بر وجودشان مستولی گردد. که‌این وحشت از سوخته شدن در آتش ناگوارتر باشد – شاید آنان به نوعی اسکیزوفرنی ناجور مبتلا شوند و در دنیای زشت درون خود اسیر و سرگردان گردند. دلخوشی من جهان‌های موازیی هستند که در آنجا نقاشیها و هنر به وقوع می‌پیوندد. نمی‌توانم چگونگی زیستن و بودن در نقاشی را توضیح بدهم. اما آنرا بارها در خواب تجربه کرده ام. همواره از خود می‌پرسیدم که مگر می‌شود در فضای دو بعدی نقاشی زندگی کرد ؟ تا اینکه در سال 1383 هجری شمسی در خوابی‌که دیدم جواب خود را گرفتم ( شد ). و دریافتم که فضای نقاشی دوبعدی نیست؛ بلکه…. بعدیست. در این قضیه مدیون بسیاری از هنرمندان مخصوصا کلیمت هستم. در خوابها، بهشتی بس زیبا و شکوهمند و جهنمی بس هذیان آلود و ترسناک را تجربه کرده ام…. بهشت‌هایی که دیده ام از نقاشیها و فیلم‌ها برترند و جهنم خوابهایم به گونه‌ای هستند که وقتی از خواب می‌پرم فکر می‌کنم که در بهشت هستم. شاید آثار هنری تعریف و تفسیری از جهان‌های دیگر را به ما نشان میدهند. براستی چه چیزی هنرمند را ناخودآگاه به انتزاع سوق می‌دهد. شاید نوع و جوهره خلقتش و شاید می‌خواهد معنویت را جسمیت ببخشد و یا برای امور مادی تجلی معنایی بیابد و جالب اینجاست که دیگرانی هم هستند که با این انتزاع ارتباط برقرار کنند ( یعنی اینطور نیست که هنرمند صرفا برای مد و مدرن بودن و مدرن شدن به انتزاع گرایش داشته باشد) لازم به ذکر است که ما نباید تمام خوابها و کابوسهایمان را جدی بگیریم و اسیرشان شویم. من‌هالورد لوید را خیلی دوست دارم چون نظم در بی‌نظمی، راستی، شادی، شیطنتی غیر شیطانی، تحقق اراده، عشق و اشتیاق را به جهان می‌نمایاند.[/su_expand]
نمایشگاه اردشیر و سیندرلا از روز جمعه، هشتم اردیبهشت در گالری هما افتتاح گردیده و تا تاریخ نوزدهم اردیبهشت ادامه خواهد یافت. برخی از آثار به نمایش در آمده:
گالری هما | به نشانی تهران، خیابان کریمخان، خیابان سنایی، کوچه چهارم غربی، پلاک ۸، واحد ۱ | شماره تماس: ۸۸۸۶۳۵۹۶-۰۲۱ | ساعات بازدید: روزهای افتتاحیه ۱۶ الی ۲۰ – سایر روزها ۱۱ الی ۱۹ ›› اطلاعات بیشتر
